استفاده امن از برنامههای دوستیابی آنلاین
با گسترش فناوری و ارائه برنامه های دوست یابی اینترنتی متعدد از سوی شرکتهای مختلف، بسیاری از افراد به دلایلی ترجیح میدهند تا از این برنامهها برای پیدا کردن یک رابطه دوستی ،عاطفی و یا جنسی استفاده کنند. برنامههای دوست یابی؛ نوعی تشکیلات ارتباط اجتماعی هستند که به فرد این امکان را میدهد تا از طریق اینترنت با سایر افراد دارای سلایق و ویژگیهای مشترک ارتباط برقرار کند.
با گسترش فناوری و ارائه برنامه های دوست یابی اینترنتی متعدد از سوی شرکتهای مختلف، بسیاری از افراد به دلایلی ترجیح میدهند تا از این برنامهها برای پیدا کردن یک رابطه دوستی ،عاطفی و یا جنسی استفاده کنند. برنامههای دوست یابی؛ نوعی تشکیلات ارتباط اجتماعی هستند که به فرد این امکان را میدهد تا از طریق اینترنت با سایر افراد دارای سلایق و ویژگیهای مشترک ارتباط برقرار کند.
در این اپلیکیشنها و سایتها امکان چت، ارتباط ویدئویی و صوتی بین افراد عضو میسر شده است و کاربران باید ابتدا با ایجاد پروفایل شخصی، اطلاعاتی همچون سن، وضعیت فیزیکی، ظاهری، شغل و علاقه مندیهای خود را بیان کنند. در کشورهایی چون ایران که امکان دوست یابی و آشنایی افراد «الجیبیتیکیو» در فضای عمومی، کافه و بارها وجود ندارد، این اپلیکیشنهای دوست یابی می توانند فضای هرچند نامطمئن اما راحت در دسترسی کاربران قرار دهند.
شمار بالایی از افراد الجیبیتیکیو ایرانی از برنامههای چون تیندر، گرایندر، هورنت یا اپهای دیگر برای آشنایی و یافتن رابطه با سایر اقلیتهای جنسی و جنسیتی استفاده میکنند. این برنامهها به همان میزان که فضایی برای ایجاد ارتباط در اختیار افراد الجیبیتیکیو قرار میدهد، میتواند به بستری برای تجربه همجنسگراستیزی، دوجنسگرا ستیزی و یا ترنس ستیزی تبدیل شود. در این نقطه است که نقش کلیدی حفاظت از اطلاعات شخصی در فضای مجازی پر رنگتر میشود. هر چند که برخی از شرکتهای سازنده این برنامهها بیشترین تلاش خود را در جهت حفظ اطلاعات شخصی کاربران انجام میدهند اما با رعایت چندین نکته ساده اما مهم می توانیم یک قرار آرام و بدون دردسر داشته باشیم.
بحث حریم خصوصی و حفاظت از محرمانگی اطلاعات کاربران در اینترنت، مدتهاست که به چالشی حقوقی در دنیا تبدیل شده و قوانین مختلفی درباره آن وضع شده است اما زمانی این بحث مهمتر میشود که کاربران ترس رصد شدن از خود سیستم قضایی کشور را داشته باشند .
با توجه به اینکه رابطه با همجنس در قوانین در ایران جرم انگاری شده است، بازداشت و دستگیری توسط نهادهای انتظامی و امنیتی می تواند تبعاتی همچون زندان، شکنجه و حتی اعدام به همراه داشته باشد. پس بسیار مهم است تا شبکههای دوست یابی اینترنتی به گونهای فعالیت کنیم تا کسی نتواند مدرکی علیه ما به دست بیاورد.
نمونه هایی از دستگیری افرادی با اتهام ترویج روابط همجنسگرایانه در فضای مجازی وجود دارد. در آخرین نمونه، اردیبهشت ماه امسال رئیس پلیس فتا شرق استان تهران ضمن نامشروع خواندن رابطه با همجنس از شناسایی بازداشت یک شهروند به اتهام افساد فی الارض خبر داد. او مدعی شده بود که مدیر یک کانال تلگرامی که اقدام به انتشار عکس و فیلم های غیراخلاقی و تشویش به روابط نامشروع با همجنس در فضای مجازی میکرد، شناسایی و بازداشت شده است.
از این رو فراموش نکنیم همانقدر که شبکههای دوستیابی هیجان انگیز و جذاب هستند به همان میزان نیز میتوانند بستری را فراهم کنند که امنیت افراد کوئیر را به خطر بیاندازند و آسیبهای منفی و مخربی بر روی زندگی آنان داشته باشند.