مشکلات اشتغال برای جوامع به حاشیه رانده شده و اهمیت برنامههای خودآموز
در سالهای اخیر در پی بروز مشکلات اقتصادی ناشی از سوء مدیریت، تحریمهای اقتصادی، شیوع گسترده ویروس کرونا و دلایل متعدد دیگر نرخ بیکاری در ایران به میزان چشمگیری افزایش پیدا کرده است، به نحوی که براساس طرح آمارگیری نیروی کار در سال ۹۹ نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ سال ۲۳.۷ بوده است. بالطبع افراد الجیبیتیآیکیو نیز از این قاعده مستثنی نیستند. حتی شاید به دلیل تبعیضهایی سیستماتیک علیه آنان، این نرخ در میان این گروهها بالاتر نیز باشد.
در سالهای اخیر در پی بروز مشکلات اقتصادی ناشی از سوء مدیریت، تحریمهای اقتصادی، شیوع گسترده ویروس کرونا و دلایل متعدد دیگر نرخ بیکاری در ایران به میزان چشمگیری افزایش پیدا کرده است، به نحوی که براساس طرح آمارگیری نیروی کار در سال ۹۹ نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ سال ۲۳.۷ بوده است. بالطبع افراد الجیبیتیآیکیو نیز از این قاعده مستثنی نیستند. حتی شاید به دلیل تبعیضهایی سیستماتیک علیه آنان، این نرخ در میان این گروهها بالاتر نیز باشد.
در ابتدای اعلامیهی بینالمللی حقوق بشر به صراحت عنوان شده است که «تمام انسانها برابر هستند و از حقوقی یکسان باید برخوردار باشند.» اما متاسفانه افراد الجیبیتیآیکیو در کشورهای همچون ایران برای یافتن شغل با مشکلات و موانع متعددی مواجه میشوند. به ویژه برای کسانی که دارای ظاهری متفاوت از چهارچوبهای تعریف دوگانه زن و مرد هستند.
عدم برخورداری از حقوق و مزایای شغلی یکسان ، آزار و اذیت جسمی و کلامی، یکی از معضلات رایج برای اقلیتهای جنسی و جنسیتی شاغل در ایران است. با توجە به عدم استخدام افراد دارای معافیت پزشکی، در عمل افراد ترنسجندر و مردان همجنسگرایی که از این بند برای معافیت استفاده کردهاند از بسیاری از فرصتهای شغلی محروم میشوند. از سوی دیگر افراد ترنسجندر پس از عمل باز تایید جنسیت نیز با خطر از دست دادن موقعیت شغلی خود مواجه هستند.
به همین دلیل بسیاری از این شهروندان به ویژه افراد ترنس مجبور به پنهان کردن هویت جنسی و یا جنسیتی خود میشوند و در صورت آشکار شدن اتفاقی در محل کار نیز احتمال از دست دادن شغل وجود دارد. هر چند که اکثر شهروندان جامعه در این تبعیض شغلی علیه اقلیتهای جنسی نقش دارند، اما تا زمانی که قوانینی به منظور حمایت از اقشار آسیبپذیر اجتماع پیشبینی نشود، شرایط نیز بهتر نخواهد شد. به علاوه باید سازوکاری برای آموزش کودکان در مدارس و بزرگسالان در محل کار به منظور احترام به حقوق دیگران در نظر گرفته شود.
تا آن زمان بسیاری ترجیح میدهند که کسب و کار کوچک خود را ایجاد کرده یا از خانه کار کنند تا کمتر در معرض خشونت و آزار قرار بگیرند. فضای مجازی در این زمینه نیز میتواند راهگشای برخی از مشکلات باشد. خرید و فروش صنایع دستی در صفحات شخصی در شبکههای اجتماعی، ترجمه یا امرار معاش از طریق برنامهنویسی یا کارهای گرافیکی نمونهای از روشهاست.
اگر نگاهی به آگهیهای استخدام بنیاندازیم نیز متوجه اهمیت اینگونه از مشاغل که نیاز به حضور دائم در محل کار ندارد نیز خواهیم شد. بسیاری از شرکتها عموما به یک گرافیست حرفهای، برنامه نویس یا فردی مسلط به کامپیوتر نیاز دارند. برای یادگیری و آشنایی با توانمندیهایی چون طراحی سایت، طراحی گرافیکی و یا کار با کامپیوتر می توان از اپلیکیشنهای خودآموزی رایگان استفاده کرد و از این فرصت آموزشی دست کم برای انتخاب مسیری حرفهای استفاده کرد. لرن سی، دیتا کمپ و photoshop tutorials برنامههای کاربردی و مفید هستند که میتوانند به شما در آشنایی و یادگیری فتوشاپ یا برنامه نویسی کمک کنند.
همچنین برنامه آموزش مهارتهای شغلی به زبان فارسی در خصوص کارآفرینی و خوداشتغالی نیز میتواند اطلاعات مفیدی در اختیار شما قرار دهد. این برنامه چگونگی راه اندازی ساده مشاغلی چون پرورش قارچ، گل و غیره ... را از پایه به کاربران آموزش میدهد.
برنامههای دیگری مانند دولینگو نیز برای یادگیری زبان وجود دارند، این برنامه هر چند که به صورت مستقیم نمیتواند به شما در کسب درآمد کمک کند اما شما را در این مسیر توانمندتر خواهد کرد.