جامعه الجیبیتیکیو و چگونگی مقابله با خشونت سایبری
احتمالا تا به حال اصطلاح خشونت آنلاین یا سایبربولی را شنیدهاید. شکلی از خشونت که میتواند مانع دسترسی آزاد به اینترنت و مطرح کردن نظرات کاربران شود.
بر اساس پژوهش انجام شده در سال ۲۰۱۹ میلادی توسط شبکه تحصیلی همجنسگرایان زن و مرد و دگرجنسگرایان در ایالات متحده آمریکا نوجوانان الجیبیتیکیو سه برابر بیش از سایرین قربانی خشونت آنلاین میشوند. همچنین بنا به نتایج گزارش نفرت و آزار آنلاین در سال ۲۰۲۱ میلادی ۶۴ درصد شرکتکنندگان در نظرسنجی، تاکنون قربانی خشونت آنلاین شدهاند، رقمی بسیار بالاتر در مقایسه با سایر اعضای جامعه. محققان این پژوهش بیان میکنند که افراد الجیبیتیکیو حتی بیش از دیگران از خشونت و آزار آنلاین ضربه میخورند.
پژوهش فوق در خصوص آزار آنلاین در نوجوان دریافته است که میان قربانی خشونت آنلاین بودن و افزایش آمار افسردگی، کاهش اعتماد به نفس و افت تحصیلی ارتباط مستقیمی وجود دارد و کسانی که هم قربانی خشونت آنلاین و هم آزار در مدرسه به صورت حضوری شدهاند، نسبت به افرادی که تنها یکی از این دو را تجربه کردهاند، آسیب بیشتری میبینند. پیشبینی ناپذیر بودن محل و دفعات تکرار خشونت آنلاین و در مواردی ناشناس بودن آزارگران شرایط را برای قربانی سختتر میکند.
حال برای مقابله با خشونت سایبری چه میتوان کرد؟
نباید از یادمان برود که خشونت آنلاین علیه اقلیتهای جنسی و جنسیتی تنها یک نمود دیگر از همجنسگراستیزی، دوجنسگراستیزی و ترنسستیزی است. از این رو بسیاری از کسانی که در معرض این خشونتها قرار میگیرند، به دلیل بیاطلاعاتی خانوادهها از هویت جنسی یا جنسیتی خود نمیتوانند بدون آشکارسازی ناخواسته درخواست حمایت از والدینشان را داشته باشند. در واقع ممکن است با این درخواست در معرض خشونت بیشتری هم قرار بگیرند!
برای پیشگیری هیچگاه عکس یا اطلاعاتی که حاضر نیستید با تعداد بالایی از افراد به اشتراک بگذارید، برای کسی ارسال نکنید. به زبان سادهتر، تنها عکسها و اطلاعاتی را به دیگران بفرستید که نصب آنها در سطح شهر به روی بیلبوردها هم برای شما آزاردهنده نباشد! همیشه این احتمال را در نظر بگیرید که حتی اگر اطلاعات و عکسهای شخصی خود را با دوستان قابل اعتماد و نزدیکتان هم ارسال کنید، امکان آن وجود دارد که به دست دیگران بیفتد و موجب حس ناامنی در شما شود.
برای قربانی و حتی سایرین اولین گام پس از مشاهده خشونت آنلاین علیه افراد الجیبیتیکیو گزارش آن به پلتفرم ارائه کننده خدمات اعم از توییتر، اینستاگرام یا فیسبوک است. متاسفانه به دلیل تفاوتهای زبانی رسیدگی به این گزارشها میتواند اندکی زمانبر باشد.
به علاوه در صورت بروز آزار آنلاین، وجود یک شبکه حمایتی از دوستان و همسالان نیز میتواند کمک حال واقع شود. فضایی که به راحتی و بدون ترس از قضاوت هویت جنسی و جنسیتی، در مورد ترسهای درونی خود و مشکلاتتان صحبت کنید. اگر امکان مراجعه به یک مشاور یا روانشناس امن را دارید، از تاثیر یک تراپی خوب و موثر بر سلامت روانتان غافل نشوید.
امنیت و سلامت روانی اگر مهمتر از سلامت جسمی نباشد، کم اهمیتتر از آن نیست. از یاد نبرید که شما مقصر نیستید و بسیاری چون شما قربانی خشونت و آزار آنلاین شدهاند و کسانی هستند که در این مسیر همراهتان باشند و از شما حمایت کنند.
هر کسی ممکن است قربانی خشونت آنلاین شود اما این امر برای گروههای تحت ستم و به حاشیه رانده شده محتملتر است. اگر کسی از دوستان، نزدیکان یا اعضای خانواده شما قربانی خشونت آنلاین شده است، کنارش باشید و اجازه ندهید که تصور کند تنها مانده است و خودش مقصر است.
در بعضی موارد بسیاری از این افراد هنوز آمادگی آشکارسازی برای خانواده یا دوستان خود را ندارند، در چنین شرایطی برای اشتراک گذاری اطلاعاتتان در فضای مجازی بیشتر فکر کنید! در فضای مجازی همه همان کسی که ادعا میکنند، نیستند. برخی ممکن است از اطلاعات شخصی شما برای اخاذی یا تهدیدتان استفاده کنند. بنابراین به ویژه اگر حساب شما در شبکههای اجتماعی به روی عموم باز است، ممکن است با دنبال کردن یک صفحه با محتوای الجیبیتیکیو در شبکههای اجتماعی یا مشاهده شدن اتفاقی حسابتان در یک برنامه دوستیابی آنلاین هویت جنسی و جنسیتی شما پیش از آنکه آمادگیاش را داشته باشید، برای دیگران فاش شود. در این صورت بهتر است که با اسامی ناشناس در شبکههای اجتماعی محتوای مرتبط در این خصوص را منتشر کنید. یا یک حساب شخصی خصوصی برای چنین محتوایی اختصاص دهید.
نکته آخر اینکه اگر قربانی خشونت آنلاین شدید، از آن اسکرینشات گرفته و اطلاعات را ذخیره کنید. حتی اگر آماده شکایت قانونی نیستید یا شرایطش را ندارید. این اطلاعات ممکن است روزی برای شما مفید واقع شود.
اینترنت و فضای مجازی به همان میزان که به نوجوانان الجیبیتیکیو در شناخت گرایش جنسی و هویت جنسیتیشان کمک میکند، برای آنان به ویژه به دلیل جرم انگاری رابطه با همجنس در ایران میتواند آسیبزا باشد. تنها راه مقابله با این آسیب و آزار، آمادگی خود و اطرافیان برای مواجهه با چنین شرایطی به منظور کنترل آنها است.