تفاوت تور (Tor) با دیگر پراکسی‌ها در چیست؟
یک پراکسی معمولی عموماً سروری را در جایی از اینترنت ایجاد می‌کند و به شما اجازه می‌دهد که از آن سرور برای رله ترافیکِ خود استفاده کنید. این تامین‌کننده، از یک معماری ساده و آسان برای اجرا استفاده می‌کند. همه‌ی کاربران از یک سرور وارد و از همان سرور خارج می‌شوند. تامین‌کننده ممکن است برای ارائه‌ی سرویس از شما پول دریافت کند، یا هزینه‌های خود را با استفاده از تبلیغات بر روی سِرورش تامین کند. این ساده‌ترین چیدمان ممکن است و شما نیاز ندارید هیچ کار خاصی انجام دهید. تنها کافیست که مرورگر خود را با پراکسی آن‌ها تنظیم کنید. برخی از تامین‌کنندگان پراکسی‌های ساده، از یک ارتباط SSL برای امن‌تر کردن ارتباط استفاده می‌کنند. این کار می‌تواند شما را در برابر شنودکنندگان محلی، مانند زمانی که از اینترنت رایگان کافه استفاده می‌کنید، محافظت کند.
تامین‌کنندگان پراکسی یک نکته‌ی منفی دیگر هم دارند، آن‌ها می‌دانند شما کجا هستید و می‌توانند بفهمند از چه سایتی بازدید می‌کنید. آن ها می‌توانند ترافیک شما را زمانی که از سرور آن‌ها عبور می‌کند، ببینند. در برخی از موارد، آن‌ها حتی می‌توانند درون بسته‌های رمزگذاری شده‌ی شما هم که در حال ارسال به سایت بانک یا فروشگاه اینترنتی هستید را ببینند. شما باید به طور کامل به تامین‌کننده‌ی سرویس اعتماد کنید و مطمئن باشید که کارهایی مانند زیر نظر گرفتن ترافیک، اضافه کردن تبلیغات خود به سایت‌ها و جمع‌آوری اطلاعات فردی شما را انجام نمی‌دهند.
تور (Tor) اطلاعات شما را پیش از رسیدن به مقصد، حداقل از سه سرور عبور می‌دهد. به دلیل این که برای هر کدام از این رله‌ها، از لایه رمزگذاری متفاوتی استفاده می‌شود، تور نمی‌تواند تشخیص دهد یا بداند که شما چه اطلاعاتی را ارسال می‌کنید. این برنامه به سادگی اطلاعات شما را به صورت رمزگذاری شده و با استفاده از سرورهایی که در نقاط مختلف دنیا قرار گرفته‌اند، رله می‌کند. نیاز به یک کلاینت تور الزامی است، چرا که سازندگان تور می‌خواهند شما به کامپیوتر خودتان اعتماد کنید. کلاینت رمزگذاری‌ها را مدیریت و مسیر انتقال اطلاعات را انتخاب می‌کند. رله‌ها نیز در سراسر دنیا قرار گرفته‌اند و بسته‌های اطلاعاتی را بین یکدیگر رد و بدل می‌کنند.